First impressions!

Door: Babette

07 Juni 2014 | Verenigd Koninkrijk, Bangor

Hello there!

Ik zal jullie niet elke week lastig gaan vallen met mijn verhalen maar deze week was er een met veel indrukken, nieuwe mensen en veel geregel!

Zaterdag was het zo ver. Ik had er zoveel zin in maar stiekem was ik flink gespannen. Voor 5 maanden weg uit mijn bekende wereldje, helemaal in mijn eentje, nog geen idee waar ik de komende 5 maanden zou gaan wonen en daarnaast ben ik altijd nerveus om aan een nieuw onderzoek te beginnen. En überhaupt met al mijn bagage aankomen in mijn hostel zag ik al als een hele opgave.

Maar okee, gewoon door de douane lopen en dan is er geen weg meer terug. In het vliegtuig werd ik omringt door de Britten! Naast mij zat een Britse jongen die in Manchester woonde. Hij was de held van de dag (Thank you Chris!!). Hij hielp mij met mijn bagage tijdens de eerste keer overstappen met de trein. Pooee het was druk! Godzijdank zijn Britten heel vriendelijk en hielpen ze mij de weg naar Bangor. Een paar uur verder was ik er echt! Hello Bangor! Natuurlijk had ik geen ontvangst met mijn telefoon en was er geen taxi te vinden. Ik had natuurlijk mensen kunnen vragen om een taxi te bellen maar met mijn vermoeide hoofd kwam ik daar niet op. Dat resulteerde dus in een bijna 2 kilometer lange wandeling met 2 grote koffers. Godzijdank liep het naar beneden!
Ik werd warm ontvangen in het hostel, perfecte plek om de eerste dagen door te komen. Wat gegeten in de pub. (Jaa gewoon in je eentje in een volle pub). Ik was mooee!!

De volgende dag had ik 3 bezichtingen van kamers gepland. Twee in Bangor zelf en eentje in Menai Bridge waar de School of Ocean Sciences ligt. Uiteindelijk zat er een huis bij waar ik mij fijn bij voelde. Mooie locatie, met meerdere huisgenoten die een master volgde of net aan het werk zijn en lekker fris (Natuurlijk met de nodige Britshe accenten). Op dinsdag kon ik mijn contract tekenen.

Elke ochtend werd ik in het hostel verwelkomt met een English breakfast. Worst, bacon, ei, champignons en toast. Even wat anders als mijn geliefd verse jus, havermout of kwark. De drie dagen heb ik van genoten, maar ik moet bekennen dat ik nu momenteel aan de havermout zit.. Jaa Nederlanders zijn best moeilijk met gewoontes?!

Vervolgens moest er natuurlijk een Britsh telefoonnummer geregeld worden. Super tof om zo ook nog contact te houden met jullie in Nederland.

Uiteraard ontbreekt er nog een ding: een fiets! (Uhuuu I am a Dutchie) Laat ik het zo zeggen, het is verre van plat hier. Met mijn fiets in Nederland had ik geen meter vooruit kunnen komen. Des te beter excuus om dan eindelijk die mountainbike te kopen! (I love it!) Eventjes wennen natuurlijk: geen fietspaden, fietsen aan de andere kant en heuveltje op is eventjes aanzetten. Maar ik kan niet meer zonder. Helmen dragen is hier een must, dus ik doe gewoon mee!

De afgelopen dagen was het weer hier heerlijk. Lekker zonnetje en zelfs mouwloos rondlopen was prima te doen. Natuurlijk had ik al een regenbuitje over mij heen gehad, maar tot nu toe valt het alles mee!

Ik woon met allemaal Britten in huis. Perfect voor mijn Engels. Hier heeft iedereen weer een ander accent van echt Britsh tot Welsh, Schots en Iers. En dan ik met mijn Dunglish.. (Ze vinden het zo'n leuk accent.. Jaja!) Alles verstaan is geen enkel probleem (Mijn Schotse huisgenoot is een uitzondering) maar spreken blijft het lastigst. Het frustrerende t is dat ik mijzelf constant fouten hoor maken. Maar oefening maakt kunst of zoiets toch..
Hier in Wales worden veel mensen nog opgevoed met Welsh. Het was even wennen maar op alle borden, staat links het Welsh en rechts het Engels. (Welsh is echt de meest onmogelijke taal, klinkt als een combinatie als Russisch en Chinees).

Woensdagavond was ik met mijn huisgenoten naar de pub (Fat Cat) geweest om naar een andere huisgenoot te kijken die optrad met haar band. Super leuke avond. Ze verkopen hier ook uiteraard Heineken (wel met echt zo min mogelijk schuim) maar ik heb mij gewaagd aan mijn eerste Welsh biertje. Mijn huisgenoten waren zo vriendelijk om een pint te bestellen dus ik had gelijk een flinke slok. Een ding is zeker. Hier kan je niet under dressed of over dressed de deur uit. Hoge hakjes en korte rokjes of in je wannabe pyjama de pub is allemaal prima. Jong en oud, alles zit er tussen!

En toen was het toch echt zo ver: mijn eerste werkdag. Geen idee waarom, ik heb ondertussen al 3 stages gedaan, maar ook bij de vierde keer was ik weer eens nerveus. Op het fietsje was het prima te doen. 20 minuutjes van Bangor naar Menai Bridge.

De mensen hier zijn wat meer relaxter als op mijn vorige stage.. Was ik gewend om stipt 8 uur te beginnen en niet voor half 5 de deur uit te gaan. Hier komen ze na 9 uur pas eens binnen lopen. Ik ls echt ochtendpersoon moet er nog eventjes aan wennen. Ik was er vrijdag 10 voor 9 en ja toen stond ik dus voor een dichte deur.

Ik kijk echt uit naar het onderzoek. Ik ga eerst een veld design opstellen om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van de habitat voorkeuren van jonge krabben en kreeften. Om tot een goed design te komen zal ik de resultaten gebruiken van een proef onderzoek dat vorig jaar is uitgevoerd. En vervolgens ga ik het design uitzetten en de vallen om de paar dagen legen en alle vangst analyseren. Ik ga nauw samenwerken met vissers. Veel veldwerk dus! Wat een verademing na maanden achter de computer te hebben gezeten.

Volgende week moet ik deelnemen aan een 3 daagse safety training wil ik mee mogen op de vissersboot. Je leert hoe je moet handelen in geval van nood. Ik denk dat ik mijn zwemskills moet toepassen (die zijn zeeeeeer slecht, ik kan iig drijven). Het schijnt heel leuk te zijn. We gaan het meemaken!

De eerste run heb ik al voltooid. Pooeee dat is hier echt wel heftig. Ik heb wel gerend over het strand in Zeeland natuurlijk maar dit is weer anders. Constant omhoog en omlaag. Ik ben zeker niet de snelste maar ben goed in een constante pace lopen. Noou die heb je hiet verre van.. Maar wat een uitzicht! Foto's laten niet zien hoe mooi het hier is. Omgeven door de bergen, het water en het is hier zo ontzettend groen! Wageningen is al groen, maar hier is het nog 10 x groener!

En vanochtend werd ik wakker gemaakt oor een "thunderstorm'. Nou in Nederlandse begrippen was dit een orkaan. Ik ben verre van bang van bliksem maar deze knallen waren echt niet normaal. Vandaag wordt het weer niet heel belovend vrees ik..

Vandaag eens rustig opstarten en achter de sportschool aan, beetje rond slenteren in het centrum en kijken voor activiteiten in de omgeving. Ik wil zeker veel gaan zien van de omgeving!

See you around!
Cheers

Babette

07 Juni 2014 - 11:07

Irene Bookelaar:

Fijn om te lezen dat alles goed gaat.Succes met je safety training en met de ruige vissers, haha
Ga je er ook nog foto's op zetten? Ben benieuwd!